Semen of the Sun / Half Gramme of Soma / Bombing the Avenue @ 6 d.o.g.s

Φυσικά και είχα ψηθεί να δω αυτό το bill. Τους Bombing the Avenue δεν τους είχα χορτάσει, έχοντας να δω κανονική τους εμφάνιση από το support των Truckfighters πάλι στο 6 d.o.g.s., αφήνοντας μου μία δίψα για περισσότερο. Ο ντόρος που έχει δημιουργηθεί γύρω από τους Semen, αλλά και το γεγονός ότι θα έβλεπα και μία μπάντα που δεν είχε τύχει ποτέ να ακούσω, τους Half Gramme of Soma, συντέλεσαν παράγοντες ώστε να διασφαλιστεί η παρουσία μου στον χώρο, ακόμα και μετά από μία μέρα, γεμάτη αρνητική και κακόβουλη ενέργεια.

Στήθηκα μπροστά για τους Bombing the Avenue. Και πολύ καλά έκανα. Η διάθεση τους να παίξουν για μας φάνηκε κιόλας από το πρώτο κομμάτι. Το νεαρό τρίο που έχει κάνει το progressive heavy rock ήχο αυστηρά οικογενειακή υπόθεση, έπαιξε με όρεξη και σκοπό να ξεχάσουμε έννοιες και να φύγουμε για λίγο, αλλού, μαζί τους. Φρέσκος, δυναμικός και παράλληλα μελωδικός ο ήχος τους, με σοκαριστικά καλά drums από τον 13άχρονο Jay, σταθερά φωνητικά και ωραία, μεστά μπασο-riff-άκια. Αίσθηση μου έκανε το sludgy “Melting Elevator” το οποίο δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από άλλα πιο γνωστά hard stoner κομμάτια. Αρκετά κομμάτια τους είχαν τις δικές τους ιδιαίτερες ρυθμίσεις και έτσι υπήρχαν μικρά διαλλείματα μεταξύ των κομματιών, με effects στην φωνή και κιθάρα που μας έβαζαν σε διαφορετικό progressive mood κάθε φορά, κρατώντας την ταυτότητά των BTA πάντα. Και σε αυτό το σημείο περί ταυτότητας και επιρροών θα ήθελα να βάλω μια άνω τελεία, και να επιστρέψω εντός ολίγου. Μου άρεσαν, και έκανα ευθύς αμέσως request για t-shirt μόλις βγάλουν merchandise.

Επόμενοι οι Half Gramme of Soma. Ένα παρεάκι από 5 άτομα που φαινομενικά δεν είχαν και πολύ συνοχή. Μία εμφάνιση που έπρεπε να κερδίσει κόσμο δεδομένου ότι προωθούσαν και το πρώτο τους CD που βγήκε ένα μήνα πρίν. Εντύπωση μου έκανε ο νέος, όπως μας είπαν, μπασίστας τους με total metal look, ανάμεσα στον τραγουδιστή με το καρό βαμβακερό πουκάμισο και τις κιθάρες ο ένας με hoodie κουκούλα πάνω από το καπέλο, και ο άλλος με t-shirt Bad Religion. Όσο διαφορετικοί ήταν εκ’ πρώτης όψης, τόσο ήταν και τα κομμάτια τους από το ένα στο άλλο, με ξεκάθαρες in-your-face επιρροές από Nirvana, Metallica, Deftones, Qotsa, λίγο Tool… συγχύστηκα. Φυσικά και οι προαναφερμένες μπάντες έχουν επηρεάσει γενιές από άλλες μπάντες αλλά σε καμία περίπτωση δεν θέλω να το ακούω τόσο απροκάλυπτα. Ωστόσο, ήταν μία φιλότιμη εκτέλεση των κομματιών τους με πιασιάρικες σύντομες παύσεις που γέμιζε η φωνή, εκτός από κάποιες φάσεις παραμόρφωσης του μικροφώνου, είχαν ενέργεια κάμποση και απόλαυσα ιδιαίτερα τον ντράμερ να επιδίδετε σε head banging και το μαλλί να ανεμίζει πάνω, κάτω. Το μόνο κομμάτι που με ενθουσίασε μας ενημέρωσαν ότι δεν ήταν καν στον δίσκο που ήταν προς πώληση. Ίσως την επόμενη φορά.

Και πάμε τώρα στους Semen of The Sun. Μία εναλλακτική ανάσα. Δεν είχα καταφέρει να τους δω με τους The Ravonettes και κρίμα διότι διαπίστωσα ότι τελικά μάλλον ήταν καλό, τότε, το πάντρεμα. Ξεκίνησαν με χαμηλή ρύθμιση στα φωνητικά με αποτέλεσμα να μην καταλάβω αμέσως το συναίσθημα τους. Σιγά σιγά διευθετήθηκε σωστά το θέμα και μπορούσες να επικεντρωθείς σε αυτό το συνολικό heavy indie tempo τους, με πινελίες ενός μοντέρνου South ήχου σε σημεία, αλλά και διακριτικές εκρήξεις που έκανε την συνολική τους εμφάνιση πολύ easy listening. Ιδιαίτερα χάρηκα με το “Roses”, ένα ανεβαστικό feel good track που μου έφερε στο μυαλό ηλιόλουστο road trip across Αμέρικα μεριά. Υποπτεύομαι ότι οι στίχοι τους πρέπει να έχουν ένα λυρισμό τύπου Interpol χωρίς την βαρία μελαγχολία τους βέβαια, που αξίζει να ψαχτεί και περαιτέρω απο αυτούς που θέλουν να έχουν μία ολοκληρωμένη άποψη για την μπάντα. Ομολογώ πως θα ήθελα να τους ξαναδώ τώρα που μας κουτσο-μπήκε η Άνοιξη, σε εξωτερικό χώρο κάτω απο έναν περίτρανο ήλιο.

http://www.crackhitler.com/v3/04/semen-of-the-sun-half-gramme-of-soma-bombing-the-avenue-six-d-o-g-s/