Τον μήνα του Ιουλίου, το BAT CITY
στεγάζει ένα tribute στην Metal σκηνή. Και όταν αναφέρομαι σε tribute,
το λέω με την έννοια ότι ανοίγει τις πόρτες του και υποδέχεται 3-4
ανερχόμενες Metal μπάντες που δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό live κάθε
βράδυ από τις 02/07/12 – 22/07/12. Είσοδος 5 Euro, με μπυρίτσα.
Επέλεξα την συγκεκριμένη μέρα επειδή είχα τρελή περιέργεια να δώ τους Overcliff.
Μία Groove / Death Metal μπάντα από 5 πολύ νέα παιδιά, και όσο και να
μην θέλω να το παραδεχτώ νομίζω πώς τους ρίχνω καμιά δεκαριά χρόνια. Ο
κιθαρίστας μάλιστα μου είχε ζητήσει να του γράψω μερικούς στίχους για
πλάκα, που τελικά τους μελοποίησε και έτσι δεν μπορούσα να λείψω από το
live. Η περιέργεια σκότωσε την γάτα;
Έφτασα νωρίς και οι ρυθμοί ήταν αργοί και η μπυρίτσα απαραίτητη με
τέτοια κουφόβραση. Έτσι είχα και τον χρόνο να συζητήσω με τους Overcliff που θα έβγαιναν τελευταίοι μετά τους iSawU και τους Reinventing Hell.Οι iSawU ξεκίνησαν στη περπατημένη οδό, με εύηχα δυνατά riffs και αρκετή ενέργεια. Μία δεμένη Μetalcore μπάντα από 4 μέλη, φωνητικά αρκετά σωστή- έβγαζα κιόλας μερικούς από τους στίχους. Το stage παλλόταν εφόσον τα παλικάρια βρισκόντουσαν στην «ζώνη» και το ήδη ζεσταμένο κοινό ακολουθούσε. Ο μπασίστας και ντράμερ άλλαξαν θέσεις στα μισά του live περίπου, δίνοντας έτσι μία ελαφρώς άλλη διάσταση στον ήχο και ρυθμό, σαν να έβλεπες μία ταινία που από μία φάση και μετά αναλάμβανε άλλος σκηνοθέτης, χωρίς να χάσουν σε ποιότητα.
Τα ηνία ανέλαβαν οι Reinventing Hell
οι οποίοι είχαν το περισσότερο κοινό από όλους. Αρκετά μελωδικοί για
Hardcore Metal μπάντα, μας απέδειξαν ότι όταν το μάτι του τραγουδιστή
γυαλίζει, το live τους αξίζει. Κατάφεραν να κάνουν το κοινό τους να
επιδειχθεί σε mosh pits μέσα στο BAT CITY. Εντάξει 5 άτομα χωθήκαν, αλλά
έκαναν για 10. Έπαιξαν προς το τέλος ένα Black Sabbath cover, και
κλείσανε θριαμβευτικά. Ομολογώ πως θα τους ξαναέβλεπα άνετα.
Οι Overcliff, μετά το διάλειμμα που ακολούθησε, είχαν ένα θέμα με τον ήχο όταν ανέβηκαν. Τους πήρε κάποια ώρα μέχρι να συντονιστούν με τον ηχολήπτη του μαγαζιού και είπα από μέσα μου «εδώ είμαστε». Αλλα ο τραγουδιστής Nick κατάφερε να σώσει την κατάσταση με χιούμορ και ξεκίνησαν με το Cross Visions , ένα κομμάτι με ατμοσφαιρική εισαγωγή, με ψιθυριστά φωνητικά και επική μελωδία κάτι που σε παραέμπεπτε να φανταστείς ιστορίες απο την κρύπτη. Δεν κράτησε πολύ καθώς ακολούθησαν Thrash κιθαριές και κρουστά με πιό brutal φωνητικά, αλλαγές ρυθμού και μελωδίας που έδεναν πολύ καλα. Παρόλο που είχαν μίκρη υποστήριξη απο φίλους εκείνο το βράδυ, ξεσήκωσαν το κοίνο και τα παιδιά απο τις προηγούμενες μπάντες καθώς όλοι είχαν μαζευτεί μπροστά στην σκηνή. Συνεχίστηκε το live σε πολύ καλό κλίμα, και ιδιαίτερα όταν έπαιξαν τα κορυφαία Backbone των Gogira, και Walk With Me In Hell των Lamb of God. Ξεχώρισαν επίσης το instrumental κομμάτι τους καθώς και το Taste Of Divine Bitterness, τα δύο τελευταία τους πρίν κλείσουν με το Πλοκάμι και το Ntirinini, για να τιμήσουν και λίγο την πατρίδα ρε γαμώτο!
Παρόλο που δεν είχαν τον αριθμό του δικού τους κοινού, σε σχέση με
τις άλλες μπάντες, νομίζω κατάφεραν να κερδίσουν όσο κόσμο είχε το BAT
CITY εκείνο το βράδυ, και σίγουρα έχουμε να δούμε αρκετά ακόμα απο τους 5
Overcliff-arians.Οι Overcliff, μετά το διάλειμμα που ακολούθησε, είχαν ένα θέμα με τον ήχο όταν ανέβηκαν. Τους πήρε κάποια ώρα μέχρι να συντονιστούν με τον ηχολήπτη του μαγαζιού και είπα από μέσα μου «εδώ είμαστε». Αλλα ο τραγουδιστής Nick κατάφερε να σώσει την κατάσταση με χιούμορ και ξεκίνησαν με το Cross Visions , ένα κομμάτι με ατμοσφαιρική εισαγωγή, με ψιθυριστά φωνητικά και επική μελωδία κάτι που σε παραέμπεπτε να φανταστείς ιστορίες απο την κρύπτη. Δεν κράτησε πολύ καθώς ακολούθησαν Thrash κιθαριές και κρουστά με πιό brutal φωνητικά, αλλαγές ρυθμού και μελωδίας που έδεναν πολύ καλα. Παρόλο που είχαν μίκρη υποστήριξη απο φίλους εκείνο το βράδυ, ξεσήκωσαν το κοίνο και τα παιδιά απο τις προηγούμενες μπάντες καθώς όλοι είχαν μαζευτεί μπροστά στην σκηνή. Συνεχίστηκε το live σε πολύ καλό κλίμα, και ιδιαίτερα όταν έπαιξαν τα κορυφαία Backbone των Gogira, και Walk With Me In Hell των Lamb of God. Ξεχώρισαν επίσης το instrumental κομμάτι τους καθώς και το Taste Of Divine Bitterness, τα δύο τελευταία τους πρίν κλείσουν με το Πλοκάμι και το Ntirinini, για να τιμήσουν και λίγο την πατρίδα ρε γαμώτο!
Εδώ το link του TexasSummerFestival 2012 που συνεχίζεται.
http://www.crackhitler.com/v3/12/texas-summer-festival-bat-city/
http://www.crackhitler.com/v3/12/texas-summer-festival-bat-city/